حجاب گوهر نایاب

دختر با حجابی بود، همیشه دلش از اینکه دخترانی را می دید که با بی حجابی گوهر نازنین وجود خویش را می فروشند به درد می آمد.

دختران بی حجاب را ارشاد و راهنمایی می کرد ولی همیشه با نامهربانی و هتک حرمت به ساحت مقدس زنان چادری مواجه می شد.

در آرامستان(قبرستان) شهرش به زیارت اهل قبور رفته بود که ناگهان با دختر بی حجابی روبرو شد. دختر بی حجاب با طعنه به او گفت در این گرمای تابستان مجبوری چادر پوشیدی، خودت را کشتی، از سر بکن این سیاهی گرما زا را.

دختر چادری از روی مهربانی نگاهی به دختر بی حجاب کرد و گفت: طلاهای  روی دستت را به من می دهی؟

دختر بی حجاب با نگاهی حیرت زده گفت مگر نمی دانی که قیمت طلا چند است که از من درخواست طلاهایم را میکنی، من طلاهایم را به خواهرم هم نمی دهم چه برسد به تو.

دختر با حجاب گفت: چطور گوهر وجودت که از طلا با ارزش تر است را به هر هرزه گری میدهی و خودت را بدون هیچ پوشش و ابایی در معرض دید هزاران چشم ناپاک قرار می دهی ولی طلاهایت که در مقابل وجودت ناچیز است را به من نمیدهی و رفت….

دختر بی حجاب نگاهی به خود کرد و در حالی که اشک از چشمانش سرازیر می شد به دنبال دختر چادری به راه افتاد، گوشه ای از چادر او را گرفت و به دور خود پیچید و گفت: طلاهای بی ارزشم برای تو،میخواهم طلای با ارزش وجودم را به دست هر غارتگری ندهم و آن را حفظ کن…

نوشته شده توسط ریحانه بهشتی

جواز حضور در اجتماع

کنار گذاردن زنان، نادیده گرفتن حضور فعال نیمی از جامعه می باشد. عدم استفاده از نظرات کاری آنان موجب انتقال مسئولیت شان بر نیمه دیگر جامعه می شود. هر گاه نیمه دیگر از این مهم به خوبی برنیاید، جامعه دچار رکود و ازهم پاشیدگی می شود.

اگر زنان با خودآرایی و فریبایی وارد جامعه شوند، جامعه به فساد و تباهی کشیده خواهد شد که ضرر آن بیشتر است چون جامعه را از درون متلاشی نموده، زمینه را برای تسلط دشمنان دین فراهم می آورد. پس چه باید کرد؟ از یک طرف نمی توان حضور نیمی از انسان ها را که می توانند بار سنگینی از جامعه بردارند نادیده گرفت، از طرف دیگر نباید جامعه را به فساد و تباهی کشاند آن هم با حضور هوس انگیز زنان.

راه حل این است که زنان با پوشش درست، هم جواز حضور در اجتماع را پیدا کنند و هم از فساد و تباهی جامعه جلوگیری شود.

زنان با استفاده از پوشش مناسب اسلامی و حفظ شئون خویش می توانند در تمام زمینه ها (فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و …) وارد جامعه شده و بسیاری از امور را حتی بهتر از مردان انجام دهند.

اسلام با طرح پوشش زنان، جواز حضور آنان در جامعه را فراهم ساخته و با دستورهای حکیمانه و راهگشایی که در باره منش و روش زن ارائه داده است، از یک سو، از تباه شدن این نیروی عظیم و بی هدف رها شدن آن جلوگیری کرده، از سوی دیگر، از فساد گسترده و ناهنجاری هایی که از اختلاط زن و مرد ناشی می شود، جلوگیری کرده است.

همه افراد در مقابل سلامت جامعه مسئولیت دارند اما مسئولیت مهم تر و بزرگ تر بر دوش زن هاست. همان طور که از دامن زن، مرد به معراج می رود، می تواند بر عکس هم باشد، یعنی در صورت رواج فساد توسط زنان، جامعه به تباهی کشانده می شود.

منبع: وب سایت جوابگو