مردی نامه ای به امام حسن مجتبی(ع) داد که در آن حاجت و گرفتاری خود را نوشته بود. حضرت بدون اینکه نامه او را بخواند فرمود: حاجت تو را بر آورده می کنم. شخصی به حضرت گفت: خوب است نگاهی به نامه اش می کردید و طبق آنچه خواست جواب می دادید!
آن حضرت فرمودند: همین اندازه که او ذلیلانه پیش روی من بایستد تا نامه اش را بخوانم، من مورد سوال(توبیخ) حضرت حق قرار خواهم گرفت.
منبع: محجبه البیضا،ج6،ص64
