خنده فرشتگان به بی‌حجاب ها

رسول خدا صلی الله علیه و آله از جبرئیل علیه السلام سوال نمود که آیا فرشتگان خنده و گریه دارند ؟
جبرئیل علیه السلام عرض کرد:

المرأه البارزه‌إذا ماتت فیسجّى قبرها حتّى یسوّى علیه اللّبن لئلّا یطّلع على حجمها، فتضحک الملائکه و تقول: حین کانت مشتها فماسجّیتموها،
والآن صارت منفّره فسجّیتموها!؟

یکی از آنجاهایی که فرشتگان می خندند ، زمانی است که زن بی حجاب و بدحجابی می میرد و بستگان او را در قبر می گذارند ، و روی آن زن را با خشت و خاک می پوشانند تا بدنش دیده نشود. 

فرشتگان می خندند و می گویند:
تا وقتی که جوان بود و با دیدنش هر کسی را تحریک می کرد و به گناه می انداخت ، ( پدر و برادر و شوهرش و … از خود غیرت نشان ندادند ) و او را نپوشاندند ، ولی اکنون که مرده و همه از دیدنش نفرت دارند او را می پوشانند.

(مواعظ‌ العددیه صفحه9)

نقل شده وقتی که امام حسین علیه السلام بر بالین برادر خود،قمر بنی هاشم آمد و هنوز رمقی در بدن داشتن عرض کرد:« مرا به دو جهت به خیمه مبر یکی آنکه به سکینه وعده آب دادم ولی نتوانستم به این وعده عمل کنم، دوم چون پرچمدار لشکر و سپاه تو بودم ،اگر اهل حرم مرا کشته ببینند از تاب و توانشان کاسته خواهد شد.»

امام حسین علیه السلام در حالی که اشک چشمان خود را با آستین مبارک پاک می کردند تنها به خیمه ها بازگشتند، سکینه نزدیک آمد و گفت: از عمویم ابالفضل چه خبر داری، او که رفته بود برای ما آب بیاورد، چگونه تنها برگشتی.

امام حسین علیه السلام گریه کنان فرمودند:«یا ابنتاه ان عمک العباس قتل، ای دخترم عمویت عباس کشته شد.»

صدای گریه از سکینه و زنان و حضرت زینب سلام الله علیها بلند شد و فریاد کنان می گفتند: و اخاه،و ا عباساه، و اقله ناصراه، واضیعتاه من بعدک.« وای برادر، وای عباس، وای از کمی یاور و ناصر، وای از مصیبت هایی که بعد از تو با آن روبرو می شویم.

منبع: مجلس در عزای مظلوم، نقل از کبریت الاحمر، ص162